Ahmad Mallah (Palestina/Syrië/Nederland) & Rebecca Lillich // Krüger (USA/Duitsland) vormen een performance-duo uit Amsterdam dat symbolische objecten inzet als dragers om conflict en risico te onderzoeken via verschillende media. Op het snijvlak van het persoonlijke en het politieke gebruiken zij open symbolen als middel voor reflectie, introspectie en verbinding.
Bij Nieuwe Vide
Na een twee maanden durende Doc4-Residency bij Nieuwe Vide in Haarlem (NL), opent op 4 juli 2025 hun eerste eigen tentoonstelling: pulling blood from stone.
pulling blood from stone is een immersieve installatie die reflecteert op de zwaarte van instortende systemen, de pijnlijke urgentie van hoop en de aanwezigheid van pijn uit het verleden in het heden. Door middel van videowerken, live performances en fysieke installaties verkent het duo het ongemak van het concept ‘thuis’. Ze betreden elkaars geschiedenis(sen) en wisselen ervaringen uit op een chaotisch speelveld. Hiermee betreden zij een nieuw hoofdstuk in hun benadering van hun manier van werken.
Tijdens het openingsweekend zijn er performances op 4 en 5 juli om 19:00. Voor de performance heb je een ticket nodig. Voor de borrel om 20:30 uur kun je binnenlopen. De tickets zijn 12,50, kun je dit niet betalen? Stuur een mail naar info@nieuwevide.nl
Voor mensen met een visuele beperking of minder zicht zijn er volgtouwen aan de muur bevestigd die de looproute aangeven. Bij het betreden van de ruimte vind je deze aan de linkerwand.
Plattegrond
plattegrond
1. (voorste ruimte) pulling blood from stone– installatie + performance
2. (in de hal) The Wall –
video installatie
3. (Video ruimte )- pulling blood from stone- video
4. (achterste ruimte) The Lullaby – installatie
1. pulling blood from stone , 2025
Performance + Installatie
gips, hout, foto-transfer, gevonden materialen + herinneringen aan een huis
Performance: pulling blood from stone is een multidisciplinaire performance die de instorting van onze huidige tijd weerspiegelt. Er wordt gebruik gemaakt van vocale loops (geluid met herhalingen), samengestelde teksten gebaseerd op internetreacties en liederen over rouw. Voor de performance zijn er kostuums en rekwisieten gemaakt van verlaten projecten van de kunstenaar, en een levensgrote installatie van een kamer. Het werk is een surrealistische en absurde kijk op de kwetsbaarheid van ons leven en de hyper normen van deze tijd. Hypernormaliteit: een toestand waarin een valse of surrealistische versie van de werkelijkheid zo alomtegenwoordig en geaccepteerd wordt, dat die als normaal wordt gezien – zelfs door mensen die weten dat het dat niet is.
Installatie: Dit werk is helemaal gemaakt van gevonden materialen en tastbare herinneringen uit het verleden van de kunstenaar. De hele ruimte is bedekt met een laag gips, waardoor de kamer zwaar en kwetsbaar tegelijk is. Binnenin zie je een suggestie van het dagelijks leven.
Dagelijkse voorwerpen zijn bedekt met een ruwe gipslaag. Aan de buitenkant van de kamer hangen foto-transfers van persoonlijke en culturele herinneringen van de kunstenaar. Deze hangen tussen kleding en verlaten werken uit hun verleden. Het werk nodigt het publiek uit om het ongemakkelijke ‘nu’ binnen te stappen – een dagelijkse realiteit die steeds meer aanvoelt als iets beangstigends dat toch normaal lijkt te worden gemaakt.
2. The Wall, 2024
Video installatie – 5:54
Video door Jesse Immanuel Bom
Licht door Kees Willems
Gefilmd in 2024 als onderdeel van de serie The Price of Bricks, is The Wall een experimentele installatie en film waarin de kunstenaars elkaar vasthouden door een gebouwde muur. Het vervreemdende beeld van vastgehouden worden door een grens laat de kijker nadenken over hoe we vastgehouden willen worden, wat ons tegenhoudt en wat ons troost geeft.
3. pulling blood from stone – film, 2025
Video door Jesse Immanuel BomLicht door Kees Willems
In de verfilming van pulling blood from stone van Jesse Immanuel Bom wordt de live performance getoond in verschillende hoofdstukken. Elke lied laat een beeld zien van hedendaags verval en het verleden en heden van de kunstenaars.De film bestaat uit Syrische rouwliederen voor martelaren, vervolgd door een gehele tekst van de witte extreem rechtse nationalist Nick Fuentes uitgesproken als een geile dragqueen, en nog veel meer poëtische vormen. Ook zonder deze live performance blijft de echo hiervan hoorbaar in de expositie. Met prachtig lichtontwerp van Kees Willems trekt de film de kijker mee in het genot van vernietiging en de opluchting van het einde.
4. The Lullaby, 2025
Installatie
bedframe, stof, pleister/gips, foto-overdracht, prikkeldraad
The lullaby is een hangende installatie. Een bed schommelt in een lege kamer, omringd door prikkeldraad. De schaduwen kruisen beelden die in een quiltpatroon onder het bed liggen. De beelden komen uit het (familie)verleden en culturele ervaringen van de kunstenaars. Het is een poging om herinneringen als troost te gebruiken in moeilijke tijden.
De schommel en het huis uit de eerste ruimte komen hierin terug. Hierdoor voelt de expositie aan als een huis. Het leidt de bezoeker door een onheilspellend gevoel: het heden is zwaar van het verleden, terwijl men een onbekende toekomst inloopt.